ร้องโอดครวญแห่งอาเดรียนา (Ariadne's Lament) - อารมณ์รัญจวนและความสงัดอันเยือกเย็นที่ซ่อนเร้นในโอเปร่า

“Ariadne’s Lament” หรือ “ร้องโอดครวญแห่งอาเดรียนา” เป็นบทอาริอาที่ไพเราะและกินใจจากโอเปร่าเรื่อง “Ariadne auf Naxos” (อาเดรียเน่บนเกาะนัคโซส) ผลงานของ Richard Strauss โอเปร่าเรื่องนี้ประพันธ์ขึ้นในปี ค.ศ. 1912 และได้รับการแสดงรอบปฐมทัศน์ที่ Royal Opera House ในกรุงเวียนนา

บท “ร้องโอดครวญแห่งอาเดรียนา” เป็นส่วนหนึ่งของฉากที่สอง ซึ่งเป็นฉากที่ตัวละครอาเดรียนา ถูกทิ้งไว้โดดเดี่ยวบนเกาะนัคโซสหลังจากเทสิอุส (Theseus) คนรักของเธอได้หนีไป

ความเจ็บปวดและความโศกเศร้าของอาเดรียนาถูกถ่ายทอดออกมาอย่างทรงพลังผ่านทำนองที่ไพเราะและลึกซึ้ง ตัวละครร้องไห้ด้วยน้ำเสียงที่ полна отчаяния (despair-filled), “Es gibt nur eine Strafe: die Liebe” (มีเพียงความลงโทษเดียวเท่านั้น คือความรัก)

Richard Strauss เป็นหนึ่งในนักแต่งเพลงที่มีอิทธิพลมากที่สุดในศตวรรษที่ 20 และเป็นที่รู้จักกันในผลงานโอเปร่าที่ยิ่งใหญ่เช่น “Salome,” “Elektra,” และ “Der Rosenkavalier” (The Knight of the Rose)

Strauss เกิดในปี ค.ศ. 1864 ในเมือง Munich ประเทศเยอรมนี และได้รับการฝึกอบรมด้านดนตรีตั้งแต่ยังเป็นเด็ก อิทธิพลทางดนตรีของเขาได้มาจากนักแต่งเพลงร่วมสมัยทั้ง Johannes Brahms และ Richard Wagner, Wagner เป็นนักแต่งเพลงที่มีอิทธิพลอย่างมากต่อ Strauss

“Ariadne auf Naxos” เป็นผลงานโอเปร่าที่โดดเด่นซึ่งผสมผสาน yếu tốของคอมเมดีและโศกนาฏกรรมเข้าด้วยกัน ผลงานชิ้นนี้เป็นตัวอย่างที่ยอดเยี่ยมของความสามารถของ Strauss ในการสร้างดนตรีที่ sowohl komplex als auch melodisch (both complex and melodic)

บท “ร้องโอดครวญแห่งอาเดรียนา” เป็นหนึ่งในส่วนที่ได้รับความนิยมมากที่สุดของโอเปร่าเรื่องนี้ และมักจะถูกนำมาแสดงโดยนักร้องโซปรัญญาที่มีชื่อเสียงทั่วโลก

การวิเคราะห์ดนตรี

บท “ร้องโอดครวญแห่งอาเดรียนา” เป็นอาริอาที่เขียนขึ้นในรูปแบบ ternary form (A-B-A) ซึ่งหมายความว่ามีสามส่วนหลัก:

• ส่วน A: บริการด้วยทำนองที่ไพเราะและเศร้าสลด
• ส่วน B: เป็นส่วนที่ต่างไปโดยสิ้นเชิงจากส่วน A และเต็มไปด้วยความโศกเศร้าอย่างยิ่ง
• ส่วน A: ทำนองเดิมกลับมาอีกครั้ง

บทนี้ถูกเขียนขึ้นในคีย์ E-flat major, และมีช่วงเสียงที่กว้างสำหรับนักร้องโซปรัญญา ในส่วน A ตัวละครร้องไห้ด้วยน้ำเสียงที่ full of regret and longing (เต็มไปด้วยความเสียใจและความปรารถนา) ส่วน B เริ่มต้นด้วยทำนองที่รวดเร็วขึ้นและมี intensity มากขึ้น ซึ่งสื่อถึงความโกรธและความทentación ของอาเดรียนา ในที่สุด ส่วน A กลับมาอีกครั้ง และจบลงด้วยน้ำเสียงที่ full of resignation (ยอมรับชะตากรรม)

ความสำคัญทางดนตรี

“Ariadne’s Lament” เป็นบทอาริอาที่เป็นตัวอย่างที่ยอดเยี่ยมของความสามารถของ Richard Strauss ในการสร้างดนตรีที่ sowohl emotional als auch technically brilliant (emotional and technically brilliant) ทำนองที่ไพเราะและเศร้าสลดของบทนี้ได้ทำให้มันกลายเป็นหนึ่งในบทอาริอาที่ได้รับความนิยมมากที่สุดใน repertoire โอเปร่า

บทนี้ยังได้แสดงให้เห็นถึงความสามารถของ Strauss ในการสร้างตัวละครที่สมจริงและมี chiều sâu (depth) “Ariadne’s Lament” เป็นบทที่เต็มไปด้วยความรู้สึกและช่วยทำให้ผู้ชมเข้าใจความทุกข์ทรมานของอาเดรียนาได้อย่างแท้จริง

ตารางเปรียบเทียบอาริอาของ Strauss

บท “ร้องโอดครวญแห่งอาเดรียนา” เป็นส่วนสำคัญของโอเปร่าเรื่อง “Ariadne auf Naxos,” และเป็นตัวอย่างที่ยอดเยี่ยมของความสามารถของ Richard Strauss ในการสร้างดนตรีที่ sowohl emotional als auch technically brilliant (emotional and technically brilliant)